Ομιλία Νίκου Φωτόπουλου στο Γενικό Συμβούλιο ΓΣΕΕ 22.11.2013

22.11.2013

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Αφήνω στην άκρη τις ανούσιες εισαγωγές που ακούγονται κάθε φορά για το πόσο κρίσιμο και σημαντικό είναι αυτό το γενικό συμβούλιο. Και με την παρατήρηση ότι για την ηγεσία δεν είναι ούτε κρίσιμο ούτε σημαντικό (γιατί αν ήταν κρίσιμο και σημαντικό θα είχε συνεδριάσει τα όργανα Διοίκησης, ώστε όλοι μαζί να προετοιμάσουμε την εισήγηση και να δούμε με τι πρόταση θα έρθουμε), μπαίνω κατ’ ευθείαν στην ουσία.

Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Ε. Ε. ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Σήμερα γίνεται το γενικό συμβούλιο, ένα κορυφαίο όργανο, με τη φυσική παρουσία των εκπροσώπων από όλα τα δευτεροβάθμια όργανα της χώρας μας.

Σήμερα λοιπόν το γενικό συμβούλιο γίνεται σε ένα βομβαρδισμένο τοπίο για την οικονομία, τη κοινωνία και την εργατική τάξη. Ένα τοπίο πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Ένα τοπίο κυριολεκτικά ερήμωσης, όπου οι εργαζόμενοι βιώνουν με τραγικό τρόπο τη βαρβαρότητα του μνημονίου. Βρίσκονται κυριολεκτικά μέσα στην καρδιά της κοινωνικής καταστροφής, όπου η φτώχεια και η ανεργία επεκτείνονται καθημερινά και προκαλούν απόγνωση και απελπισία.

Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι το μέλλον  διαγράφεται οδυνηρό, πάρα τα δήθεν success story που ξετυλίγει κάθε τόσο η κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που προσπαθεί να φυτέψει στη σκέψη μας όλα αυτά τα υποτιθέμενα σενάρια που δήθεν οδηγούν στη διέξοδο από την κρίση.

Μια κυβέρνηση που προσπαθεί να εξασφαλίσει μια ακόμα περίοδο χάριτος ενώ ταυτόχρονα, καθημερινά, ανελέητα και αλύπητα ολοκληρώνει το καταστροφικό της έργο.

Είναι απίστευτοι, με διάφορα αφηγηματικά σενάρια και τεχνάσματα επιδιώκουν να εγκλωβίσουν το λαό και τους εργαζόμενους σε λογικές αναμονής, φαντασίωσης και προσμονής των καλύτερων ημερών που έρχονται.

Εμφανίζουν ανύπαρκτα σημάδια δήθεν ανάκαμψης και πλάθουν πλαστές εικόνες, με βάση τις οποίες επιτέλους τελειώνουν τα βάσανά μας και έρχεται το τέλος των μνημονίων.

Στόχος τους ένας και μοναδικός. Να επιμηκύνουν το διάστημα της ακινησίας και της μη αντίδρασης. Επενδύουν στην αναβολή των εργατικών και λαϊκών αντιδράσεων, προκειμένου να αποσυμπιέσουν την εργατική και λαϊκή πίεση και αντίδραση.

Η ανεργία, η φτώχια, η απώλεια της αξιοπρέπειας, η καθίζηση της ποιότητας ζωής, η συρρίκνωση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών χαρακτηρίζουν με τίτλους ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα που έχει συντελεστεί στη χώρα μας και όχι μόνο.

Ο κατάλογος αυτών των διαπιστώσεων θα μπορούσε να συνεχιστεί και να καταγραφεί σε εκατοντάδες σελίδες χωρίς ωστόσο να μπορεί κάποιος να αποτυπώσει με ακρίβεια την έκταση της κοινωνικής και ανθρωπιστικής καταστροφής. Ό,τι υπήρχε διαλύθηκε.

·         Δυο εκατομμύρια άνεργοι και συνεχίζεται ο κατάλογος να αυξάνει καθημερινά.

·         Πεντακόσιες χιλιάδες περίπου εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν από τρεις έως δέκα πέντε μήνες.

·         Μικρές επιχειρήσεις που φυτοζωούν και βρίσκονται στο κόκκινο.

·         35% των εργαζομένων, δήθεν μερικώς απασχολούμενοι, με αμοιβή 250-350 ευρώ το μήνα και στην πράξη με δεκάωρα και δωδεκάωρα εργασίας, για 6 ημέρες την εβδομάδα.

Ουσιαστικά πλήρης κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Από τις 287 ΣΣΕ έχουν μείνει μόνο 53 και από αυτές οι 30 λήγουν στο τέλος του χρόνου.

Από τις 48 εθνικές κλαδικές που ήταν η ραχοκοκαλιά των συμβάσεων, έχουν μείνει μόνο 7.

Απόλυτο χάος και καταστροφή.

Πλέον η αμοιβή καθορίζεται όχι με συμβάσεις εργοδοτών-εργαζομένων, αλλά με διατάγματα του ΒΡΟΥΤΣΗ. Ο απόλυτος εκφασισμός, εκφυλισμός και η καταρράκωση της δημοκρατίας.

Πρόσφατα κατατέθηκε επιχειρησιακή ΣΣΕ στα σεκιούριτι όπου η αμοιβή θα καταβάλλεται όχι στο τέλος του μήνα αλλά μετά από 3 μήνες.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα συνάδελφοι, δεν είναι μια προσπάθεια μείωσης των αμοιβών μας, δεν είναι μια προσπάθεια μείωσης των συντάξεών μας, δεν είναι μια προσπάθεια περιορισμού των εργατικών μας δικαιωμάτων.

Αυτό που συμβαίνει είναι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η κατάργηση των συντάξεων, η κατάργηση των εργατικών μας δικαιωμάτων, η κατάργηση κάθε κοινωνικού δικαιώματος.

Δεν είναι μια επίθεση σαν όλες τις άλλες που θα χάσεις κάτι, θα το παλέψεις και θα επανέλθεις.

Αυτό που συμβαίνει είναι ένας ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ, είναι η πλήρης κατάργηση των πάντων, είναι η ριζική ανατροπή και το ξεπάτωμα κάθε δικαιώματος και κάθε κανόνα ρύθμισης. Είναι το οριστικό τέλος.

Πέστε μου συνάδελφοι, απέναντι σ’ αυτό το μνημονικό μπλοκ που παίρνει όλα αυτά τα μέτρα για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, απέναντι σ’ αυτόν τον ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ ποιος είναι ο σχεδιασμός της πλειοψηφίας του συνδικαλιστικού κινήματος;

Ποια είναι τα μέτρα που εντάσσονται σε ένα σχεδιασμό τέτοιο που θα στηρίζει και θα εξοπλίζει ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά την εργατική τάξη, που θα την προετοιμάζει και θα την καθοδηγεί να αντισταθεί στη σκληρή ταξική πάλη που γίνεται;

Ποια ήταν τα μέτρα που πάρθηκαν και παίρνονται όλα αυτά τα χρόνια που συντελείται αυτή η κοινωνική και οικονομική καταστροφή σε βάρος των εργαζομένων ώστε να μπορέσει να συγκροτηθεί ένας εργατικός πόλος αντίστασης; Ποια;

Πέστε μου συνάδελφοι, είναι ψέματα ότι όταν άρχισε να εξελίσσεται αυτός ο ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ, όταν εμφανίστηκαν τα μνημόνια και όταν διαμορφωνόταν και εξελισσόταν αυτή η καταστροφική πολιτική, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ την αντιμετώπισε σαν μια συνηθισμένη επίθεση;

Είναι ψέμα συνάδελφοι ότι αυτή η πολιτική αντιμετωπίστηκε όχι σαν μια οριστική ρήξη και καταγγελία απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις που επιχειρούσαν τη καταστροφή μας, αλλά με μια προσπάθεια για επί μέρους ρυθμίσεις και περνώντας την αντίληψη στους εργαζόμενους ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί με διορθώσεις και φτιασιδώματα που θα είχαν αποτέλεσμα;

Ο εχθρός ερχόταν να πάρει τα πάντα και αυτοί προσπαθούσαν να τον αντιμετωπίσουν με επί μέρους συμβιβασμούς.

Δεν καλλιέργησαν την οριστική ρήξη και τη συνολικά οργανωμένη αντίδραση.

Έδειξαν πολιτική ανεπάρκεια με αποτέλεσμα να ενταχθούμε σταδιακά σε όλο το μνημονικό σχεδιασμό.

Αντί να αντιταχθούν, ουσιαστικά υπηρέτησαν αυτή την πολιτική, βοηθώντας στην επιβολή της. Καλλιέργησαν την αναποτελεσματικότητα των αγώνων.

Στριμωγμένοι στη γωνία τους και εγκλωβισμένοι σε αυτήν τους την αντίληψη αρνήθηκαν να πάρουν πρωτοβουλίες ώστε η μάχη να δοθεί με όλα εκείνα τα τμήματα του πληθυσμού που πλήττονται, δημιουργώντας ένα δυνατό μέτωπο που θα μπορούσε να ανατρέψει αυτή τη πολιτική. Μικρομεσαίους, εμπόρους, ΕΒΕδες, επιστημονικούς φορείς και οργανώσεις, νεολαία.

Η αντίδρασή τους αυτή δεν ήταν καθημερινή, δεν ήταν οργανωμένη με σχέδιο και στρατηγική. Λες Πρόεδρε ότι έχουμε κάνει 35 γενικές απεργίες και πίσω από αυτό το επιχείρημα προσπαθείς να φτιάξεις ένα πολιτικό αμορτισέρ για να μας εξηγήσεις ότι τάχα έκανες το καθήκον σου.

Απεργίες χωρίς σχεδιασμό, χωρίς προετοιμασία, που διαδέχονταν η μία την άλλη μετά από ένα μεγάλο κενό, απεργίες που δεν σχεδιάστηκαν ώστε να γίνουν υπόθεση όλων των εργαζομένων και των συνδικάτων τους.

Όταν το βασικό σχέδιο προετοιμασίας της πλειοψηφίας του σ.κ. ήταν και είναι να μην συγκροτηθεί ενιαίος, δυνατός κοινωνικός πόλος αντιπαράθεσης, ικανός να συγκρουστεί και να νικήσει.

Όταν ζητάγαμε επίμονα και επιτακτικά αυτό το σχεδιασμό και όταν ζητούσαμε να γίνουν αγώνες με αυτά τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά μας απαντούσατε ότι αυτοί οι αγώνες που ζητούνταν ήταν κομματικά υποκινούμενοι και αυτό γιατί ούτε θέλατε, ούτε θέλετε και ούτε μπορείτε να οργανώσετε και να συντονίσετε την αντίδραση των εργαζομένων.

Συνάδελφοι,

Στις σημερινές συνθήκες ο χρόνος πλέον είναι περιορισμένος. Απαιτούνται άμεσες και επείγουσες ενέργειες ανασύνταξης και επανασχεδιασμού της δράσης του σ.κ.

Νομίζω ότι όλοι σ’ αυτήν την αίθουσα αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Η απόσταση των εργαζομένων από την ηγεσία του σ.κ. γίνεται όλο και πιο μεγάλη. Καθημερινά συντελείται μια απαξίωση στα πρόσωπα που ηγούνται στο σ.κ. και αυτό θα έχει σαν φυσική συνέπεια αυτή η απαξίωση να μεταφερθεί στον ίδιο το θεσμό των συνδικάτων. Στην ίδια την ιδέα για την αναγκαιότητα ύπαρξης του συνδικαλιστικού κινήματος και αυτό συνάδελφοι, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.

Θα πρέπει ακόμα συνάδελφοι, να πούμε ότι αυτή την περίοδο αναπτύχθηκαν αγώνες. Αγώνες που αποτέλεσαν δυνατά και ελπιδοφόρα παραδείγματα αξιοπιστίας, αξιοπρέπειας και αντίστασης, με δυνατό πολιτικό και κοινωνικό συμβολισμό.

Αγώνες που πάνω τους τσακίστηκε και τα βρήκε σκούρα η κυβερνητική προπαγάνδα όπου έφαγε κυριολεκτικά τα μούτρα της.

Οι αγώνες των εργαζομένων στην ΕΡΤ, απ’ όπου η ΓΣΕΕ ήταν ουσιαστικά απούσα.

Οι αγώνες από τις μεγάλες απεργίες ενάντια στις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις, απ’ όπου και εκεί ήταν απούσα.

Οι αγώνες των εργαζομένων στην Υγεία, στη Χαλυβουργία, στη Εύβοια και σε πολλούς ακόμα κλάδους του ιδιωτικού τομέα μέσα στα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς.

Όσο η ΓΣΕΕ αποφεύγει να μπει σε μια λογική πολιτικής ρήξης και συνεχούς αγώνα για τη συνολική ανατροπή των κυβερνητικών πολιτικών, όσο σφυρίζει αδιάφορα για τους επιμέρους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται καθημερινά χωρίς να τους στηρίζει και χωρίς να τους εντάσσει σε ένα συνολικότερο αγωνιστικό σχέδιο.

Όσο δεν αντιστέκεται στις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και της εκχώρησης όλων των δημόσιων αγαθών στους ιδιώτες,

Όσο δεν αντιδρά στη διάλυση της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας,

Όσο αφήνει την κυβέρνηση να έχει πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων, τόσο, αντικειμενικά στηρίζει το μνημονικό πόλο και την κυβέρνηση.

Η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από την κυβέρνηση στηρίζεται από ένα ισχυρότατο μνημονιακό μπλοκ στο οποίο έχουν ενταχθεί απροκάλυπτα οι εργοδότες. Γι αυτό και εμείς μιλάμε συνεχώς για την ανάγκη συγκρότησης ενός αντίπαλου κοινωνικοπολιτικού πόλου που θα συσπειρώνει τις κοινωνικές δυνάμεις που πλήττονται από τις μνημονιακές πολιτικές και που θα έχει συνεκτικό σχέδιο αντιπαράθεσης σε μια μάχη μακράς πνοής που πρέπει να δοθεί. Και αυτό δεν έγινε και ούτε γίνεται σήμερα συνάδελφοι.

Γιατί οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής ηγετικής πλειοψηφίας έστησαν και συνεχίζουν να στήνουν ισχυρά αναχώματα σε όλη την περίοδο των αγώνων.

Τα ίδια δυστυχώς αναχώματα αλλά από άλλη αφετηρία βάζει και το ΠΑΜΕ, το οποίο σε συνεννόηση πολλές φορές με την πλειοψηφία της ΓΣΣΕ, αντί να συμβάλει σε μια κοινή ενωτική αγωνιστική πορεία ανατροπής κινείται με αποκλειστικό γνώμονα τη λανθασμένη κομματική του γραμμή και έχει αναγορεύσει σε κυρίαρχο εχθρό του τις δυνάμεις της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, λειτουργώντας με μια καταστροφική, αντιενωτική πολιτική τακτική, αρνούμενο να ξεπεράσει το σεχταρισμό του και να δει τα πραγματικά επίδικα και διακυβεύματα ώστε να συμβάλει στην ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Η ΓΣΕΕ δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι φρένο.

Δεν πρέπει και δεν μπορεί να συνεχίσει να μην  έχει καμία δυνατότητα κινητοποίησης.

Δεν πρέπει και δεν μπορεί η ηγεσία της να μην έχει καμία υπόληψη και αξιοπιστία στους εργαζόμενους.

Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ υποστηρίζει και παλεύει για την αγωνιστική προετοιμασία της εργατικής τάξης. Από την πρώτη στιγμή μιλήσαμε για την ανάγκη συγκρότησης ενός αγωνιστικού σχεδίου με ποικιλόμορφες, κλιμακούμενες και συντονισμένες κινητοποιήσεις και για την ανάγκη ενίσχυσης των κοινωνικών συμμαχιών.

Κάθε φορά προτείναμε σχέδιο και μέτρα προετοιμασίας που θα προετοιμάζουν και θα οργανώνουν την εργατική τάξη και τους αγώνες της. Τα μέτρα προετοιμασίας πρέπει να είναι μόνιμα, διαρκή και επίμονα. Μέτρα ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά που θα αφομοιώνουν τις διαφορετικές ταχύτητες και δυναμικές. Μέτρα που θα συνενώνονται σε μεγάλα και μαζικά αγωνιστικά ποτάμια που θα δημιουργούν το ενιαίο αγωνιστικό εργατικό ρεύμα και που θα διεκδικούν την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.

Συνάδελφοι, η συνεδρίαση του σημερινού Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ οργανώθηκε και αυτή τη φορά χωρίς καμία στοιχειώδη προετοιμασία.

Χωρίς να συνεδριάσουν τα θεσμικά όργανα και δεν είναι αλήθεια ότι έτσι γινόταν πάντα.

Σήμερα συνάδελφοι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα καταιγίδα μέτρων και θα πρέπει ανεξάρτητα από τους όποιους τακτικισμούς να κάνουμε κάτι.

Να επιλέξουμε σαν αντίδραση μία στάση αναμονής, περιμένοντας τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και να περιοριστούμε σε μια κλασσικού τύπου αντίδραση ή να επιδιώξουμε μια ευρύτερη συσπείρωση με στόχο την ακύρωση των μνημονίων και τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους;

Θα επιδιώξουμε το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και την ενίσχυση των κοινωνικών δομών του κράτους πρόνοιας;

Θα διεκδικήσουμε την επαναφορά του νομικού πλαισίου και την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας;

Συνάδελφοι,

Μπροστά μας έχουμε μια περίοδο η οποία οριοθετείται και μας ορίζει νέα καθήκοντα. Και ποια είναι αυτά:

1. Από την 1^η Γενάρη αίρεται η προστασία από τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Βρισκόμαστε δηλαδή ουσιαστικά μπροστά σε μια πολιτική δήμευσης της κατοικίας των εργαζομένων και των ανέργων που χωρίς δική τους υπαιτιότητα μετέτρεψαν ένα όνειρο ζωής σε εφιάλτη. Η επίθεση ενάντια στην κατοικία εξαιτίας των πλειστηριασμών ή του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας πρέπει να αποτελέσει για τη ΓΣΕΕ και το σ.κ. κεντρικό ζήτημα διεκδίκησης. Θα πρέπει από αύριο κιόλας να οργανωθούν καμπάνιες ενημέρωσης των εργαζομένων στην κατεύθυνση του κινηματικού χαρακτήρα για την αναχαίτιση αυτής της επίθεσης. Θα πρέπει να δημιουργήσουμε πρωτοβουλίες ευρύτερων συσπειρώσεων και να συντονίσουμε τη δράση μας με τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός ευρύτερου κινήματος για την προστασία της στέγης.

2. Έχουμε συνάδελφοι 2 εκατομμύρια ανέργους, ανθρώπους με μηδενικό εισόδημα με πρόβλημα στέγασης, σίτισης, υγειονομικής περίθαλψης και χωρίς πρόσβαση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Θα πρέπει να οργανώσουμε τους ανέργους σε επίπεδο Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, δημιουργώντας μια δομή πανελλαδικής δικτύωσης και απαιτώντας άμεσα μέτρα στήριξης και ανακούφισης. Οι άνεργοι θα πρέπει να έχουν δωρεάν πρόσβαση στα νοσοκομεία, στις συγκοινωνίες, στον ΟΑΕΔ, με άμεσα μέτρα επέκτασης και αύξησης του επιδόματος ανεργίας. Θα πρέπει να δράσουμε με συγκεκριμένο πρόγραμμα που να αποτυπώνεται σε συγχρονισμένες, διαδοχικές ημέρες δράσεων και πρωτοβουλιών με όρους επιθετικής διεκδίκησης.

3. Θα πρέπει να συγκροτήσουμε ένα ενιαίο πολιτικό, ιδεολογικό και κινηματικό κέντρο που θα πρέπει να υπερασπίσει τις δημόσιες επιχειρήσεις, με δικτύωση σε όλη την περιφέρεια, για να υπερασπίσει το δικαίωμα της καθολικής πρόσβασης στα δημόσια αγαθά.

4. Η δημοκρατία βάλλεται και εξαφανίζεται. Οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα της απεργίας θεωρούνται από την κυβέρνηση ως τεράστιο «έγκλημα». Λειτουργεί με όρους τρομοκρατίας, ενοχοποιεί και στοχοποιεί τους εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή με το συνδικάτο τους για την άσκηση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων τους.

Ό,τι κινείται συνδικαλιστικά στοχοποιείται. ΄Ο,τι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και τσακιστεί δεν διστάζουν, χρησιμοποιώντας τη δικαιοσύνη, να ντύσουν ολόκληρους κλάδους στο χακί, επιστρατεύοντας τους εργαζόμενους.

Θα πρέπει τα ζητήματα της Δημοκρατίας και της συνδικαλιστικής ελευθερίας να αποτελέσουν κυρίαρχο θέμα για το συνδικαλιστικό κίνημα και να αντιμετωπιστούν με συγκεκριμένες δράσεις, αποκαλύπτοντας τη φασίζουσα αντίληψη περί δημοκρατίας της κυβέρνησης. 

Δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας: Μια κομβική ιδιωτικοποίηση (που δεν πρέπει να περάσει)

Ο τρόπος διαμόρφωσης του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας έχει καθορίσει (και θα συνεχίσει να καθορίζει) τις δυνατότητες αλλά και τα όρια άσκησης ενεργειακής πολιτικής, αλλά και πολιτικής γενικότερα. Το δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος αποτελεί μια υποδομή πρωτεύουσας σημασίας, απολύτως κρίσιμη ως προς την προοπτική αναπροσανατολισμού προς μια δίκαιη κοινωνία και ένα βιώσιμο περιβάλλον. Η ιδιωτικοποίηση του φορέα, στον οποίο ανήκει (ΑΔΜΗΕ) θα αποτελέσει μια αρνητική εξέλιξη με κομβική σημασία. Μια εξέλιξη δύσκολα αντιστρέψιμη από μια κυβέρνηση της αριστεράς. Μια εξέλιξη που θα δυσχεράνει, ενδεχομένως όσο καμία άλλη στο επίπεδο των ιδιωτικοποιήσεων, το έργο μιας κυβέρνησης της αριστεράς.

Οι υλικές διατάξεις του δικτύου μεταφοράς δεν αντιστοιχούν σε κάτι ταξικά ουδέτερο. Στις διατάξεις αυτές εγγράφονται κομβικές πολιτικές επιλογές, που ευνοούν συγκεκριμένες εκδοχές για την οικονομία και την κοινωνία γενικότερα. Οι διαδρομές που επιλέχθηκαν τα τελευταία 60 χρόνια για τα 11 χιλιάδες χιλιόμετρα γραμμών (εναέριων, υπόγειων και υποθαλάσσιων, ολοένα και πιο υψηλής τάσης), οι αυτοματισμοί και οι άλλοι μηχανισμοί των 220 υποσταθμών και των 3 εθνικών κέντρων ελέγχου, οι διεθνείς συνδέσεις που αναπτύχθηκαν (όπως και αυτές που δεν αναπτύχθηκαν) με γείτονες χώρες, επηρέασαν καθοριστικά τη διαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας και τις σχέσεις της με τις κοινωνίες άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Παράγοντας γεωπολιτικής ευστάθειας

Ένα το Χελιδόνι - Μίκης Θεοδωράκης

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.

Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!

Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος

Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στίς πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση

ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΔΕΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ Σ.Ο.Σ - ΕΤΕ/ΔΕH

                                                                                                                                           11 - 11 – 2013

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

Οι εργαζόμενοι στους ΑΗΣ Μεγαλόπολης προχωρούν σε αγωνιστικές δράσεις με πρώτο βήμα

Δευτέρα  11  Νοεμβρίου  2013

Συγκέντρωση και αποκλεισμός του Διοικητηρίου του ΑΗΣ Μ - Β

  (4^η  Μονάδα)  από τις 7 το πρωί

Αγωνιζόμαστε για προσλήψεις μόνιμου τεχνικού προσωπικού για την κάλυψη των κενών θέσεων εργασίας στους Τομείς Συντήρησης, Λειτουργίας και Χημείου των Μονάδων ΙΙΙ και IV των ΑΗΣ Μεγ/λης.

Διεκδικούμε την επάνδρωση της 5^ης Μονάδας με νέες προσλήψεις μονίμου προσωπικού.

Αντιστεκόμαστε στην ενοποίηση Συνεργείων Συντήρησης (προσπάθεια συνένωσης Συνεργείων Λέβητα με τα Συνεργεία Τέφρας - Λιγνίτη) των Μονάδων λόγω έλλειψης τεχνικού προσωπικού.

Απαιτούμε την άμεση κάλυψη των κενών θέσεων σε πόστα του Τομέα Λειτουργίας της 4^ης Μονάδας.

Αντιστεκόμαστε στην μείωση θέσεων εργασίας μέσω της υπονόμευσης του προγράμματος πλήρους εναλλασσόμενης φυλακής κάτι που αποτελεί βασικό και αδιαπραγμάτευτο εργασιακό δικαίωμα των εργαζομένων.

Υπερασπίζουμε την αξιοπρέπεια των εργαζομένων στην «πρώτη γραμμή» ενάντια στις περικοπές εργασιακών δικαιωμάτων.

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ

ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΗ

Τα Δ.Σ των Σωματείων

Σ.Ο.Σ.  ΔΕΗ  Μεγ/λης   -  ΤΔΕ  ΕΤΕ/ΔΕΗ  ΑΗΣ - Μ  &  ΑΗΣ  Μ - Β

Στημένη η διαιτησία της ΡΑΕ εις βάρος των καταναλωτών και της ΔΕΗ

07/11/2013

ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΟΥΖΟΥΝΙΔΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ

Θέμα: Στημένη η διαιτησία της ΡΑΕ εις βάρος των καταναλωτών και της ΔΕΗ

Καταγγέλλουμε με τον πιο έντονο τρόπο την υπ΄ αριθμ. 1/2013, απόφαση της μόνιμης επιτροπής διαιτησίας διότι , αποτελεί πρωτοφανή σκανδαλώδη και αδικαιολόγητη απόφαση υπέρ της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. και σε βάρος της ΔΕΗ.

Με την απόφαση αυτή, το διαιτητικό δικαστήριο, ζημιώνει την ΔΕΗ με 109 εκ. € για την περίοδο από 01/07/2010 έως 31/09/2013. Συνέπεια αυτής της απαράδεκτης απόφασης είναι η αύξηση του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας η οποία θα μετακυλιστεί στους οικιακούς καταναλωτές και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις.

Η απόφαση αυτή αποτελεί σκάνδαλο διότι, η επιτροπή διαιτησίας που όρισε η ΡΑΕ, λειτούργησε ως εκπρόσωπος της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε., αφού το σκεπτικό της απόφασης θεωρεί ως μόνα αξιόπιστα στοιχεία, είναι αυτά που προσκόμισε η ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΑΕ και αγνόησε εντελώς τα εμπεριστατωμένα στοιχεία του κόστους, που παρουσίασε η ΔΕΗ.

Το σκάνδαλο πολλαπλασιάζεται διότι η επιτροπή διαιτησίας όχι μόνο δεν έλαβε υπόψη την άρνηση της εν λόγω εταιρείας να καταβάλει τις οφειλές της προς τη ΔΕΗ, ύψους τουλάχιστον 116,4 εκ €, αλλά με την απόφαση-σκάνδαλο που έλαβε, ουσιαστικά  δικαίωσε την ιδιοκτησία της  ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε  για την ως τώρα απαράδεκτη τακτική της.

Οφείλει η ΡΑΕ να αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν αθωώνεται σε καμιά περίπτωση με την σημερινή της ανακοίνωση, με την οποία προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από το σκάνδαλο, λέγοντας ότι αυτή είχε καθορίσει προσωρινή τιμή 46 €/MW, αντί 40,7 που όρισε η διαιτησία.

Ομοίως η κυβέρνηση, οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της. Να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον και τα συμφέροντα της Δημόσιας Επιχείρησης της οποίας είναι ο βασικός μέτοχος. Να στηρίξει έμπρακτα την ΔΕΗ, στον αγώνα που ξεκίνησε για να ανακληθεί η απαράδεκτη αυτή απόφαση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει, να ανακληθεί άμεσα η σκανδαλώδης αυτή απόφαση και να αποδοθούν οι ευθύνες στη διοίκηση της ΡΑΕ που όρισε την ¨στημένη¨ διαιτησία .

Αυτόνομη Παρέμβαση: Η ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ δεν είδε τους διαδηλωτές...

Σχόλιο της Αυτόνομης Παρέμβασης για την ανακοίνωση «ακύρωσης» της απεργιακής συγκέντρωσης και διαδήλωσης από την ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ

Δεκάδες χιλιάδες απεργών στην Αθήνα, κάτω από τα πανό των Συνδικάτων, παρά την καταρρακτώδη βροχή, συμμετείχαν στη συγκέντρωση και την πορεία στο Σύνταγμα, δίνοντας ηχηρό μήνυμα ότι η πολιτική της συγκυβέρνησης – τρόικας είναι καταστροφική και είναι αποφασισμένοι να την ανατρέψουν.

Η μαζική παρουσία των εργαζόμενων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στη συγκέντρωση στο Μουσείο, ιδιαίτερα κλάδων που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβερνητικής επίθεσης, όπως οι σχολικοί φύλακες, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία και τους ΟΤΑ, οι καθαρίστριες του Υπ. Οικονομικών έδωσαν τον τόνο στη μαχητική διαδήλωση που ακολούθησε.

Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι δήλωσαν την απόφασή τους να συνεχίσουν τον αγώνα για να μην περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα, οι δεκάδες χιλιάδες απολύσεις, η περικοπή κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων καθώς και η διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών που συναποφασίζει η μνημονιακή Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Η μόνη που δεν «αντελήφθη» ότι πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία, είναι η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, που ενημέρωνε από τα μεγάφωνα του Πεδίου του Άρεως ότι η συγκέντρωση και η πορεία της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ αναβάλλεται.

Προφανώς το μόνο που «εκτίμησε» η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ για να προχωρήσει σε αυτή την ανακοίνωση, ήταν το γεγονός ότι κάτω από το δικό τους πανό δεν προσέτρεξαν εργαζόμενοι, αφού σαν ηγεσία καθημερινά παίρνει όλα και μεγαλύτερες αποστάσεις από τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους.

Ο αγώνας για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών θα συνεχιστεί και θα είναι νικηφόρος, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι η πλειοψηφίες της ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στα Συνδικάτα, που στην πράξη λειτουργούν ως αμορτισέρ του μνημονιακού συστήματος μέσα στο εργατικό κίνημα.

6-11-2013

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕΚΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΔΕΗ – ΚΗΕ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ/ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ

Αθήνα, 4 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕΚΑ

Αξιότιμε κε Υπουργέ,

Μετά την απάντησή σας, στις δηλώσεις που έκανε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κος Αλ. Τσίπρας, κατά την επίσκεψή του στα γραφεία του ΑΔΜΗΕ (22/10), σχετικά με την επικείμενη πώληση του ΑΔΜΗΕ για τις οποίες και δεν θα προβούμε σε σχολιασμό,  που εμμέσως πλην σαφώς θεωρούμε ότι θίγει το έργο που έχουν επιτελούμε οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες του ΑΔΜΗΕ την τελευταία διετία, αλλά και γενικότερα στις υπηρεσίες του Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (τόσο στη ΔΕΗ, όσο και στο ΔΕΣΜΗΕ) όλα τα προηγούμενα χρόνια, θα επιθυμούσαμε να προβούμε σε σχολιασμό των επιμέρους εδαφίων της απάντησής σας, ευελπιστώντας σε αποσαφήνιση ορισμένων παρερμηνειών.

Επίσης, οι Σύλλογοί μας σας καλούν σε δημόσια συζήτηση προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα άρσης των παρερμηνειών που οι παραπάνω δηλώσεις σας έχουν δημιουργήσει στους συμπολίτες μας και εν γένει στους καταναλωτές.

ΥΠΕΚΑ:    “Για το συγκεκριμένο θέμα είναι γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκδώσει Κοινοτικές Οδηγίες από το 2009, στο πλαίσιο του 3ου Ενεργειακού Πακέτου, προκειμένου να επιταχύνει την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας στον ηλεκτρισμό και το φυσικό αέριο. Οι οδηγίες αυτές, μεταξύ άλλων, προβλέπουν τον πλήρη ιδιοκτησιακό διαχωρισμό των συστημάτων Μεταφοράς από την Παραγωγή και την Προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τη στήριξη των επενδύσεων στις ενεργειακές διασυνδέσεις.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Οι υπόψη κοινοτικές οδηγίες προτείνουν και διευκολύνουν, αλλά δεν επιβάλλουν τον πλήρη ιδιοκτησιακό διαχωρισμό των Συστημάτων Μεταφοράς από την Παραγωγή και την Προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας. Πράγματι, σύμφωνα με την Οδηγία 2009/72/ΕΚ, Άρθρο 9 παρ. 8β, προβλέπεται η ύπαρξη Ανεξάρτητων Διαχειριστών Μεταφοράς (Independent Transmission Operators), όπως ο ΑΔΜΗΕ, που είναι θυγατρικές καθετοποιημένων εταιρειών, όπως εν προκειμένω η ΔΕΗ. Αντίστοιχη τέτοια περίπτωση αποτελεί η γαλλική RTE, που είναι θυγατρική της καθετοποιημένης EDF.

                   Η πρόσφατη πιστοποίηση του ΑΔΜΗΕ από τη ΡΑΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι η πιο σοβαρή απόδειξη ότι η εταιρεία τόσο από τη νομική της μορφή, όσο και από τη λειτουργία της είναι απολύτως συμβατή με τις κοινοτικές οδηγίες.

ΥΠΕΚΑ:    “Στόχευση είναι:

-         Να υπάρξει ιδιοκτησιακός διαχωρισμός του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, να παύσει, δηλαδή, ο ΑΔΜΗΕ να είναι θυγατρική εταιρεία της ΔΕΗ.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Όπως προαναφέρθηκε, αυτό δεν επιβάλλεται από καμία Κοινοτική Οδηγία.

ΥΠΕΚΑ:    “-Να εισέλθει στρατηγικός επενδυτής που θα αναλάβει και την εισροή κεφαλαίων για την κάλυψη των αναγκαίων επενδύσεων ύψους πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε ορίζοντα δεκαετίας, που διαφορετικά θα έπρεπε να επιμεριστούν και πάλι στους φορολογούμενους πολίτες.”

ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ Η COSCO

Με αντεργατικό στρατόπεδο έμοιαζε η COSCO κατά την χθεσινή επίσκεψη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, ΕΚΠ-ΟΜΥΛΕ-ΕΝΩΣΗ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ που επισκέφτηκαν το χώρο για να μιλήσουν στους εργαζόμενους για την απεργία στις 6 Νοέμβρη, που έχουν κηρύξει τα συνδικάτα.

Η εντολή της εργοδοσίας ήταν «ούτε ματιά στους συνδικαλιστές που θα έρθουν- όποιος τολμήσει και σταθεί να τους ακούσει, όποιος πάρει ανακοίνωση, έχει απολυθεί την ίδια στιγμή».

Ο μύθος του παραδείσου, που έπλασε η κυβέρνηση για την «επένδυση και την μεγάλη προσφορά της κινέζικης εταιρείας» είναι στην πραγματικότητα, παράδεισος ασυδοσίας για την COSCO και κόλαση για τους εργαζόμενους.

Είναι ειδική ζώνη εκμετάλλευσης, που οι νόμοι και το σύνταγμα της χώρας δεν έχουν καμία ισχύ και το διαβατήριο εισόδου για τους εργαζόμενους, είναι η παραίτηση από τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, η απόλυτη υποταγή στη δουλοπαροικία.

Ένα εργασιακό κάτεργο, που τα ΜΜΕ, ούτε βλέπουν, ούτε ερευνούν, ούτε αποκαλύπτουν, με εργαζόμενους που δεν ορίζουν ούτε την αναπνοή τους.

Τα συρματοπλέγματα της εκμετάλλευσης που έχει στήσει η COSCO, με τις πλάτες και την συνενοχή της κυβέρνησης θα πέσουν, θα ξαναπάμε στο εργασιακό κάτεργο, με τους αγώνες μας θα ανοίξουμε τις πόρτες στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.